Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις στα ερωτήματα που μας έθεσε ο άδικος θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου. Ένα πιθανό μέτρο της δυσκολίας προκύπτει από το εξής «απλό» ερώτημα: ποια «αλήθεια» για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου θα μαθαίναμε χωρίς τα βίντεο που είδαν το φως της δημοσιότητας; Θα μαθαίναμε πρώτα ότι ο κοσμηματοπώλης αμύνθηκε κατά ενός ληστή βρισκόμενου υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και σε «κατάσταση αμόκ». Έπειτα, ότι ο επικίνδυνος ληστής ακινητοποιήθηκε και συνελήφθη με βάση «τεχνικά ορθές» ενέργειες των αστυνομικών που επενέβησαν στο περιστατικό.
Τα βίντεο έδειξαν κάτι πολύ διαφορετικό. Πρώτα, μια εικόνα αποδοχής της βαρβαρότητας και της βίας στην καθημερινή ζωή, η οποία αναδείχθηκε όχι μόνο από τα δολοφονικής έντασης χτυπήματα του μαγαζάτορα και του συνεργού του, αλλά και από τα σχόλια μιας μερίδας της κοινής γνώμης. «Εάν ήταν Αμερική», σχολίασε με παράπονο κάποιος στο YouTube, “από το πρώτο δευτερόλεπτο θα ήταν νεκρός, ο ...». Έπειτα, την εικόνα μιας αστυνομίας η οποία όχι μόνο με τις ενέργειές της αλλά και με τις εξηγήσεις που προσέφεραν για τις ενέργειες αυτές στελέχη της, και μάλιστα εκπρόσωποι των ενώσεων των αστυνομικών στα ΜΜΕ, ουσιαστικά επικυρώνει την κανονικότητα της βίας και της προκατάληψης στην καθημερινότητά μας «και σ’ όποιον αρέσει».
Η διαφορά μεταξύ της «αλήθειας» των «τεχνικά ορθών» ενεργειών της αστυνομίας και της εικόνας των πέντε οπλισμένων ένστολων πάνω από ένα τραυματισμένο, αναίσθητο κορμί, χωρίς καμία εμφανή μέριμνα για τη διασφάλιση των όρων μιας αξιόπιστης διερεύνησης και καταγραφής αποδείξεων και πειστηρίων, είναι σημαντική. Αποδίδει το μέγεθος του ελλείμματος καλής πίστης το οποίο χαρακτηρίζει τις σχέσεις της αστυνομίας με τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όλους όσους οι βάρβαρες αντιλήψεις που χρωματίζουν πια τον λόγο της καθημερινότητάς μας θεωρούν «μη αναγκαίους».
Συνεπώς, αντί να απορούν οι εκπρόσωποι των αστυνομικών για την αναπόφευκτη κριτική, θα πρέπει να αναλογιστούν πώς ακριβώς υπηρετούν την υπόθεση του επαγγελματισμού και της καλής αστυνομίας σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ασφαλώς, τα υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και οι καλύτερες συνθήκες εργασίας, εφόσον υπάρχουν, θα εξασφαλίζουν την τεχνική αρτιότητα των ενεργειών του προσωπικού της αστυνομίας. Θα έπρεπε όμως οι εκπρόσωποι να απαιτούν και ολοένα υψηλότερα επίπεδα διαφάνειας και ακεραιότητας στην Ελληνική Αστυνομία. Αν δεν εξασφαλίζονται αυτά, καμία «τεχνική ορθότητα» δεν θα την προστατεύσει από την κριτική.
*Δημοσιεύτηκε στην Αυγή, 29 Οκτωβρίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψεις; Σχόλια;